Gioseffo Zarlino (จีโอแซฟโฟ ซาร์ลีโน) เป็นนักทฤษฎีและนักแต่งเพลงชาวอิตาเลี่ยนที่ได้รับการศึกษาจากนักบวชคณะฟรานซิสกัน (Franciscans) และออกบวชในเวลาต่อมา ซาร์ลีโนเริ่มร้องเพลงในวิหาร คีอ๊อกเจีย (Chioggia Cathedral) ในปี 1536 และเป็นผู้เล่นออร์แกนในปี 1539-1540 ก่อนจะย้ายไปเรียนวิชาดนตรีที่เมืองเวนิสกับ อาเดรียน วิลลาร์ต (Adrian Willaert) ในปี 1541 หลังจากนั้น ในปี 1565 ซาร์ลีโนได้รับการแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้านักสวด (maestro di cappella) ในมหาวิหารซานมาร์โก (San Marco Basilica) และดำรงตำแหน่งดังกล่าวจนมรณภาพ ซาร์ลีโนตีพิมพ์หนังสือในปี 1558 ชื่อ Le institutioni harmoniche ซึ่งกลายเป็นสัญลักษณ์ในประวัติศาสตร์แห่งทฤษฎีการดนตรี หนังสือดังกล่าวว่าด้วยการนำทฤษฎีต่างๆ ที่กระจัดกระจายอยู่ในสมัยโบราณมาประยุกต์เข้ากับการแต่งเพลงในสมัยใหม่ ในหนังสือ Dimostrationi harmoniche ตีพิมพ์ในปี 1571 ซาร์ลีโนได้เปลี่ยนโน๊ตในบทเพลงสวดให้เริ่มจาก C แทนที่จะเริ่มจาก A เหมือนที่เคยใช้มาก่อนหน้านั้น ทำให้พัฒนาการในระดับเสียงกว้างไกลขึ้นนับแต่นั้นมา ซาร์ลีโนแต่งเพลงประสานเสียงประเภท motet กว่า 40 เพลง และ madigral มากกว่า 12 เพลง ซาร์ลีโนยังแต่งเพลงเกี่ยวกับเหตุการณ์ทางการเมืองไว้ด้วย เช่น the brilliant naval victory of Lepantoในปี 1571
ซาร์ลีโน เป็นผู้ให้อรรถาธิบายให้ความนับถืออาจารย์ วิลลาร์ต อย่างสูง และยกย่องวิลลาร์ตว่าเป็นผู้ทำให้โลกดนตรีมีความน่าอภิรมย์เหมือนที่เคยเป็นในอดีตกาล ถึงแม้ว่า ซาร์ลีโนจะได้รับการยอมรับว่าเป็นนักแต่งเพลงที่มีพรสวรรค์ แต่ปัจจัยสำคัญที่ทำให้ซาร์ลีโนโดดเด่นขึ้นมาคือทฤษฎีที่เขาเรียบเรียงขึ้นมา ได้แก่ Le institutioni harmoniche ในปี1558 Dimostrationi harmoniche ในปี 1571 และ Sopplimenti musicali ในปี 1588
คัดย่อจาก www.answers.com/topic/gioseffo-zarlino
ฝนพา สาทิสสะรัต 5204564
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น